صدای جریده – عارف شریفی صرخه: پای یک «لندروور» وسط است، رفتن به دشت «مگرنات»، فقط از پس این خودروی پرقدرت و محکم و نظامی برمی‌آمد، در سال ۱۳۵۵، افراد ناشناس با لندروورشان، به عمق تپه‌های تاریخی و باستانی این دشت افسانه‌ای تاختند و گنجینه‌ای از آن را با خود بردند! این ماجرا در میان بومیان قدیمی شوش معروف است.
مردم محلی می‌گویند، بنای «مگرنات» تا دهه ۶۰، زیارتگاهی مقدس بوده است، بومی‌ها حتی عزیزانشان را آنجا دفن می‌کردند، کنار همان ۲ بنای مرموز و سر به فلک کشیده و مقبره‌‌ی اسرارآمیزی که مدتی است، تمام‌شان توسط افراد نامعلوم به کلی از بین رفته‌اند، جنایتی غیر قابل بخشش که تاکنون هیچ مسئول یا فردی را پای میز محاکمه نکشانده است.
این بناها در دل دشتی مرموز، بین روستای «بیت رحمه» و «بیت جوحی» در حدود ۲۰ تا ۳۰ کیلومتری شهر پرآوازه شوش به سمت اهواز قرار داشتند، نامشان مگرنات است چون بناهایی شبیه به «گرن» که در زبان محلی به معنی شاخ است، هستند، اکنون از این بناها که به شاخ شوش شهرت دارند، چیزی باقی نمانده است.
اما وسعت مگرنات، تنها در این بناها خلاصه نمی‌شود، محوطه باستانی مگرنات، ۳۳۰ هکتار وسعت دارد که وجب به وجب آن، سرشار از بقایای کوزه و آثار باستانی است، وجود تپه‌های بسیار زیاد در این محدوده، اهمیت کاوش در مگرنات را دو چندان می‌کند.
روایت یکی از اهالی قدیمی منطقه درباره مگرنات شنیدنی است، «ضمدی» به ما می‌گوید تا سال ۱۳۸۲، ۲ بنای مرموز «شهر مگرنات» بسیار سالم و دست‌نخورده بودند، فقط در وسط یکی از بناها، یک حفره وجود داشت، این حفره مربوط به سال ۱۳۵۵ است، أفراد ناشناس آنجا را حفاری کرده و یک کوزه بزرگ (خمره) را با خود بردند که پر از گنج بود، آنها با ماشین «لندروور» به آن مکان آمده بودند، از آثار لاستیک بجا مانده کاملا مشخص بود.
ضمدی می‌گوید، در اين چند سال آثار باستانی در این محوطه توسط افراد ناشناس و غریبه و عده‌ای كشاورز نابود شده و اثری از آنها به جز حفره‌های زیادی که سرتاسر این دشت دیده می شوند، باقی نمانده است، این تخریب‌ها و غارت‌ها در غفلت مسئولان اتفاق افتاده است.
آنچه که از روایت‌های اهالی مشخص است، نابودی تدریجی این محوطه غنی از آثار باستانی است که در سالهای متمادی در جریان بوده است، در سال گذشته تپه باستانی دیگری در چند کیلومتری این محوطه، در منطقه موسوم به میناو یا آهودشت، توسط عوامل منتسب به پیمانکار یک جاده به شکل عجیبی تخریب شد. له شکلی که ستون‌های مدفون‌شده در خاک به شدت تخریب شد.
روشن است که برای سالهای مستمر، گستره وسیعی از این محوطه تاریخی در شوش مورد تجاوز و حفاری بی امان سودجویان و قاچاقچیان قرار گرفته است. وجود صدها حفره غیرمجاز در این منطقه، تعجب و حیرت هر بازدیدکننده ای را بر می انگیزد.
نابودی تدریجی و مستمر محوطه‌های باستانی به روشنی نشان می‌دهد که از دیرباز تاکنون، حفاظت از میراث فرهنگی، مورد اهمال و غفلت متولیان بوده است، مسئله‌ای که خسارات مادی و فرهنگی جبران‌ناپذیری را به میراث گرانبهای کشور وارد کرده است.
انتهای پیام/
