• امروز : شنبه - ۱۷ شهریور - ۱۴۰۳
1

عارف شریفی صرخه: آیا قند میراث فرهنگی در دل شوشی‌ها آب می‌شود

  • کد خبر : 428
  • 15 اسفند 1401 - 11:49
عارف شریفی صرخه: آیا قند میراث فرهنگی در دل شوشی‌ها آب می‌شود
«میراث جهانی» یا «توسعه شهری»، این مجادله‌ای است که در سالهای اخیر شهر جهانی شوش را درگیر خود کرده است
پایگاه خبری صدای جریده – نویسنده: عارف شریفی صرخه – «میراث جهانی» یا «توسعه شهری»، این مجادله‌ای است که در سالهای اخیر شهر جهانی شوش را درگیر خود کرده است.

شهری که تناسبی بین سیما و نام پرآوازه‌اش وجود ندارد، خیابان‌هایش کم‌عرض است، هتل ندارد و اقامتگاهی مناسب برای گردشگران هم به سختی در آن پیدا می‌شود.

سفرای کشورهای مختلفی که به شوش سفر کرده‌اند نیز به این موضوع اشاره می‌کنند، «سوراب کومار» سفیر هندوستان در ایران می‌گوید: زیرساخت‌های لازم برای خدمات‌رسانی به توریست‌ها در این شهر باستانی و تاریخی وجود ندارد.

وی ابراز امیدواری می‌کند که با توسعه زیرساخت‌ها در شوش، امکان جذب بیشتر گردشگر در این شهر پرآوازه به وجود آید.

«جولیا هاس»، سفیر سوئیس در ایران نیز توجه به احداث زیرساخت‌های گردشگری در شوش را ضروری می‌داند و می‌گوید: تا زمانی که در این شهرستان هتل‌های متعدد و مهمانسرا ساخت‌وساز نشود آمار گردشگران و توریست‌ها بالاتر که نمی‌رود بلکه پائین تر نیز خواهد آمد.

این حکایت شهری است که یک هزار و ۲۵۰ سال پیش از آن‌که مردی به نام عیسی بن مریم دورانی تازه در تاریخ بشریت را رقم بزند در دشت‌های دو رود بزرگ شوش باستان ساخته شد.

هویت تاریخی شوش به‌عنوان پایتخت ایلامی ها یا عیلامی‌ها، به قدمت شهرهایی همچون «قاهره» در مصر، شهر افسانه‌ای «رم» در ایتالیا و «تولدو» در اسپانیا است.

اما شوش از نظر توسعه و عمران شهری با این شهرها که همه دوست دارند پیش از مرگ از آنها دیدن کنند، قابل‌مقایسه نیست.

در این شهرها، برخلاف شوش، میان «حفاظت» و «استفاده» یا «بهره‌برداری» از میراث فرهنگی ‌ تعادل برقرار شده است به این صورت که پیوندی منطقی میان گذشته، حال و آینده در فضاهای شهری، با احداث زیرساخت‌ها و امکانات لازم، وجود دارد.

اما در شوش تاکنون امکان به‌کار بردن آثار تاریخی و میراث فرهنگی در متن توسعه و عمران شهری و منطقه‌ای برقرار نشده است.

در این میان چیزی که مشخص است، این است که آثار و هویت تاریخی به‌عنوان منبعی زنده، توسعه‌آور و هویت‌بخش با زندگی واقعی، جاری و روزمره شهروندان شوش عجین نیست.

ایجاد ارتباط و تعادل میان «حفظ» میراث تاریخی این شهر با امکان توسعه عمرانی براساس ساختارها و کارکردهای جدید شهری به یک چالش بزرگ در عرصه برنامه‌ریزی و طراحی شهری در شوش تبدیل شده است.

به این صورت که در این شهر پروژه‌های زیرساختی یکی پس از دیگری متوقف می‌شوند؛ از پروژه احداث پل روگذر نظام مافی، موزه دفاع مقدس، کتابخانه مرکزی، پایانه و محدودیت‌های ساخت‌وساز و اخیراً جلوگیری از پروژه تقاطع غیرهمسطح ورودی شهر شوش که البته با حواشی زیادی نیز روبه‌رو شده است.

با این حال، توجه به مسئله گردشگری و حفاظت از میراث فرهنگی در دوره جدید، بارقه هایی از امید را در دل شهروندان روشن کرده است، توسعه زیرساخت های گردشگری، توجه به توسعه پایدار شهرستان، ایجاد اقامتگاه ها و همچنین توجه به مسئله حفاظت از بناها و محوطه های تاریخی و باستانی و بهره مندی اقتصادی از آنها، آن چیزی است که شهروندان هم انتظار آن را می کشند.
برنامه هایی که اگر مثل آب رودخانه های شوش، پایدار باشند، حیات بخش این دشت تاریخی و باستانی خواهند بود، اما آیا دوره جدید مدیریتی می تواند قند میراث را در دل شهروندان شوش آب کند؟
لینک کوتاه : http://sedayejaride.ir/?p=428

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 2در انتظار بررسی : 2انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.