صدای جریده – عارف شریفی صرخه: چه زمانی بساط خام فروشی در شوش برچیده می‌شود؟ شهرستانی که قطب کشاورزی کشور است و براساس آمارهای منتشر شده، سالانه بیش از ۲ میلیون تن انواع محصولات كشاورزی به صورت مشترک با کرخه تولید می کند، کرخه تا سال ۱۳۹۹، یکی از بخش های تابعه شوش بود و این دو شهرستان تاکنون به صورت مشترک یک نماینده در مجلس دارند، با وجود این حجم بزرگ از تولید محصولات کشاورزی، اما اغلب محصولات در خارج از این ۲ شهرستان فرآوری می شود.
به عبارتی دیگر به دلیل نبود یا کمبود صنایع تبدیلی و غذایی، کشاورزان شوش و کرخه مجبور به خام فروشی محصولات خود در خارج از این ۲ شهرستان هستند، اتفاقی که باعث شده تا دست دلالان در این ۲ شهرستان باز باشد، اما سوال اینجاست، برای بستن راه خروج محصولات بدون فرآوری از شهرستانهای شوش و کرخه، باید چه کرد؟
قرار بود در بخش فتح المبین از توابع شوش، ۲ کارخانه چغندر قند و روغن کشی از کلزا با مشارکت بخش خصوصی احداث و راه اندازی شوند، اما این پروژه با وجود جانمایی زمین و صدور مجوزات اولیه، پس از ۵ سال، تاکنون (خرداد ۱۴۰۳) محقق نشده است.
در بخش مرکزی شوش نیز، اجرای پروژه احداث یک کارخانه بزرگ چغندر قند با وجود جانمایی زمین و اخذ مجوزات فنی، کنسل شد.
همچنین در سال ۱۴۰۱، نماینده شوش و کرخه در مجلس از پروژه ای سخن گفت که در دل آن ۱۸ مجتمع فرآوری و صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی پیش بینی شده است، این پروژه پایانه صادراتی محصولات کشاورزی است که بنا به گفته محمد کعب عمیر، مجوزات راه اندازی آن در سال ۱۴۰۱ صادر شده است، با این وجود، پس از حدود دو سال، همچنان خبری از اجرای این پروژه نشده است، پروژه ای که اگر محقق شده و درست مدیریت شود، می تواند بخشی از خام فروشی در شوش را جبران کند.
به گفته کارشناسان، لازمه دستیابی به امنیت غذایی، جلوگیری از خام فروشی محصولات کشاورزی و همچنین گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی در تمامی محصولات استراتژیک است، این اتفاق در شوش و کرخه دست یافتنی است و اگر درست مدیریت و اجرا شود، ضمن افزایش درآمد برای کشاورزان، می تواند تبدیل به بازوی توانمندتری برای اقتصاد و امنیت غذایی کشور شود.
بنابراین، بهتر است سرمایه گذاری در این بخش مهم، با مشارکت خود کشاورزان بومی منطقه انجام شود، فرمانداری و جهاد کشاورزی و حتی خود نماینده مجلس می توانند افراد توانمند را شناسایی کرده و آنها را برای فعالیت در این زمینه ترغیب کنند. جذب سرمایه گذار بومی، استانی و کشوری به توانمندی مسئولان شوش در اقناع و چانه زنی ارتباط مستقیم دارد، شاخصه ای که متاسفانه تاکنون در بین مسئولان شوش کمتر دیده شده است.
حضور سرمایه گذاران مطمئن و باتجربه می تواند به احداث صنایع تبدیلی و غذایی منجر شود به شرطی که بساط بروکراسی های کمرشکن از جلوی راه متقاضیان برداشته شود.
انتهای پیام
