عارف شریفی صرخه: وضعیت، بدتر از آن چیزیست که تصور می‌کنید، در شهرستان شوش از توابع خوزستان، فقط جاده عجیب هفت‌تپه نیست که جان رهگذران را می‌گیرد، حوادث مرگبار بسیاری در جاده‌های چعب، سرخه، حر، میان‌آب، فکه و محورهای ۵ گانه چنانه نیز رخ می‌دهد، وضعیت دلهره‌آور و دردناک این جاده‌ها سالهاست که به همین شکل است، اما دردناک‌تر این است که با گذشت این همه مدت، چرا مسئولان به این جاده‌ها رسیدگی نکرده‌اند؟ براساس اطلاعات موجود، از سال ۱۴۰۱ تا آذر ۱۴۰۲، دو هزار و ۸۸۴ تصادف در جاده‌های مواصلاتی شوش و کرخه رخ داده است. شوربختانه، با هر حادثه‌ای، مدتی ماجرای جاده برجسته می‌شود، بعد از فروکش کردن ماجرا، جاده که بستر و علت اصلی وقوع حوادث است، به دست فراموشی سپرده می‌شود. مثل حادثه اخیری که برای کارگران نیشکر اتفاق افتاد و منجر به مصدومیت ۷ نفر در جاده هفت‌تپه شد، جاده‌ای کم‌عرض، غیرایمن، ناهموار و با آسفالتی که عمر مفید آن، سالهاست به پایان رسیده و بنا به گفته فرماندار شوش، ۳۰ سال از بهینه‌سازی آن می‌گذرد. البته وضعیت محور مرگبار چعب در بخش مرکزی شوش نیز اینگونه وخیم است، ۱۱ روستا در طول این جاده ۱۲ کیلومتری قرار دارند، همچنین محورهای بزرگ چنانه در غرب کرخه شوش نیز شرایط بسیار بدی از نظر ایمنی و آسفالت دارند، جاده سه‌راهی دهلران به دهستان سرخه و فکه نیز اشکالات فنی زیادی دارد و سالانه حوادث ناگوار و مرگباری در این محدوده رخ می‌دهد. سه‌راهی و ورودی روستای دونار در جاده اندیمشک – دهلران در محدوده شوش نیز وحشتناک است، جاده استراژیک شهر حر را به این محورهای خطرناک اضافه کنید، جاده‌ای که یک شهر و روستاهای زیادی را به هم وصل می‌کند و محل تردد کارگران و محموله‌های کشاورزی به کارخانه قند است، این جاده به دلیل عرض کم، پیچ‌های خطرناک و … باعث وقوع حوادث و سوانح منجر به فوت و خسارات شدید مالی و جانی در سالهای اخیر شده است، چهارراه ورودی شهر شوش نیز به دلیل نداشتن تقاطع غیرهمسطح، محل تلاقی ترافیک شهری و ترانزیتی است، وضعیتی که این نقطه را در خطر وقوع حوادث قرار داده است. در نوروز ۱۴۰۳، یک نوجوان در جاده خطرناک، کم‌عرض و غیرایمن میان‌آب دچار حادثه‌ای تلخ شد و درگذشت، نوجوانی دیگر نیز دچار ضایعه نخاعی شد، این جاده همچون محورهای مواصلاتی خطرناک شوش، نیاز به اصلاح و بازسازی دارد. این حجم از مشکلات فاجعه‌بار جاده‌ای، اگر گویای ناکارآمدی و بی‌توجهی مسئولان به جان مردم نباشد، پس نشان دهنده چیست؟ جاده‌هایی که سالهاست در اسارت وعده‌ها و در حصر حوادث رها شده‌اند.
انتهای پیام
