عارف شریفی صرخه: تا یک هفته قبل از ۱۱ اسفند، شاید هیچکس تصورش را نمی‌کرد که انتخابات شوش و کرخه با وجود نام‌های سرشناسی همچون سید جاسم ساعدی، سید راضی نوری، سید حسن نجات، محمد کعب‌عمیر و ناصر چنانی، غلام علیدادی و دیگران به رقابتی دو قطبی منتهی شود.
اما این اتفاق افتاد، ناصر چنانی و محمد کعب‌عمیر در هفته پایانی، خود را از دیگران جدا کرده و میدان رقابت را در دست گرفتند.
روی کاغذ، شانس ناصر چنانی از محمد کعب‌عمیر بیشتر بود، به این دلیل که فضای انتقادی ۲ شهرستان، کاملا بر علیه نماینده مجلس بود، همچنین تقریبا تمام داوطلبان، نماینده مجلس را زیر تیغ انتقاد برده و عملکردش را نقد می‌کردند.
اما برگ برنده محمد کعب‌عمیر در بهترین زمان ممکن رو شد، هفت‌تپه که در انتخابات ۹۸، به نحوی، نقشی شبیه به نابودگر را ایفا کرد، در انتخابات ۱۴۰۲، منجی نماینده مجلس لقب گرفت و با حمایت حداکثری، موجی بزرگ را برای او دست و پا کرد.
پرواضح است که دیگر نمی‌توان شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در سرنوشت انتخابات را نادیده گرفت، مثل سایر شرکت‌هایی که جامعه کارگری شوش و کرخه را تشکیل می‌دهند، جامعه‌ای که بخش بزرگی از جمعیت این ۲ شهرستان را تشکیل می‌دهد.
بنابراین در شرایطی که ناصر چنانی، با کسب ۲۶ هزار رای، عملکرد مناسبی از خود در انتخابات بر جای گذاشت، محمد کعب‌عمیر با ۳۴ هزار رای، همگان را به شکل ناباورانه‌ای غافلگیر کرد، به ویژه آنکه، عملکرد او از جهت‌های مختلف مورد نقد بود و به نظر نمی‌رسید، در نهایت چنین اقبالی به دست آورد.
البته عوامل مختلفی در پیروزی کعب‌عمیر نقش داشت که به مرور تحلیل و بررسی خواهد شد، درباره دیگر داوطلبان، عملکرد آنها در انتخابات و واکاوی دلایل مشارکت بیش از ۷۰ درصدی در انتخابات شوش و کرخه نیز سخن خواهیم گفت.
انتهای پیام
