عارف شریفی صرخه
تاکنون هیچ داوطلبی در شوش و کرخه، خود را در «عقب‌ماندگی‌ها» مسئول ندانسته است و مشخص نیست که مسئولیت این نابه‌سامانی‌ها را باید به حساب چه کسی گذاشت، براستی، کم‌برخورداری شوش و کرخه چه پیوندی با عملکرد ۳۲ نمایندگان ادوار و کنونی مجلس یا داوطلبانی که هر یک با رزومه و کلکسیونی از سوابق اجرایی، سالها در راس یا بدنه وزارتخانه‌ها جا خوش کرده بوده و اکنون در انتخابات ۱۴۰۲ ظاهر شده‌اند، دارد؟
بنابراین، در تحلیل وضعیت شوش و کرخه، در کنار نمایندگان مجلس، داوطلبان نوظهور را هم نباید از قلم انداخت، آنها مدعی هستند که نه تنها می‌توانند غبار محرومیت را از شوش و کرخه پاک کنند، بلکه این قدرت شگفت‌انگیز را دارند که دو شهرستان را در کمترین زمان ممکن متحول سازند! این برداشتی است که از سخنرانی‌ها، وعده‌ها و حتی نقدهایشان نسبت به گذشتگان حاصل می‌شود.
در باب عقب‌ماندگی‌های شوش و کرخه، نمایندگان ادوار و کنونی مجلس، علت را بعضا به عوامل خارجی و گاها به سنگ‌اندازی‌های اداری نسبت می‌دهند، برخی از آنها هم معتقدند که فرصت کافی برای ادامه پروژه‌ها و برنامه‌یشان را نداشته‌اند، برخی از ۳ نماینده قبلی و فعلی نیز، توپ را به زمین دولت و بحران اقتصادی کشور می‌اندازند غافل از اینکه این شرایط برای دزفول و شهرستان‌های پیشتاز نیز وجود داشته است.
داوطلبان نوظهور هم بعضا می‌گویند فرصت تحرک در شوش و کرخه برایشان فراهم نشده است، شاید آنها فراموش کرده‌اند که در مناطق همجوار شوش، نخبگان سیاسی و علمی چقدر خود را در عمران و توسعه شهرستان‌هایشان شریک می‌دانند؟ کافی است برخی زیرساخت‌های درمانی، رفاهی و خدماتی دزفول و اندیمشک را بشناسید تا مطمئن شوید، فعالان و نخبگان چقدر می‌توانند در توسعه و برخورداری شهرستان‌هایشان نقش‌آفرین و سهیم باشند!
متاسفانه منافع عمومی شهرستان‌های شوش و کرخه، قربانی ناسازگاری، اختلافات و رقابت‌های غیرسازنده نخبگان سیاسی شده است، چهره و سیمای فرتوت و محروم این دو شهرستان که در مقایسه با دیگر مناطق همجوار نمود پیدا می‌کند، این پیام را به ما می‌رساند که «آینده و مصلحت شوش و کرخه»، نقطه اشتراک هیچ‌یک از داوطلبان نبوده است. اشتراکی که می‌توانست موتور توسعه این ۲ شهرستان را از خیلی سالها پیش، روشن کند اما در غفلت و بی‌توجهی همگان، این امکان تاکنون فراهم نشده است.
انتهای پیام
