صدای جریده – عارف شریفی صرخه: با اعلام تایید صلاحیتها و مشخص شدن آرایش داوطلبان در انتخابات، رقابت مدعیان در شوش و کرخه خیلی زود استارت خورد، گروه‌های تبلیغاتی تشکیل شد و عملا چرخ کارخانه‌‌های تبلیغات پیش از موعد مشخص آن، شروع به چرخیدن کرد.
در این فعالیت‌های تبلیغاتی در فضای مجازی، استراتژی مشخصی دیده نمی‌شود، تاکنون بیشترین محتوایی که نامزدها در فضای مجازی منتشر کرده‌اند، عکس‌های یادگاری با مردم در مناطق مختلف است.
برخی نیز با انتشار عملکرد نامزد مورد حمایت خود، نه تنها چیزی برای رونمایی در روزهای حساس آینده، باقی نگذاشته‌اند، بلکه دست خود را برای رقبا رو کرده و یک فرصت استثنائی به دیگر داوطلبان داده اند تا با خیال راحت، عملکرد منتشر شده آنها را بررسی و با دلیل و برهان، عناصر عملکردشان را از اساس، زیر سوال ببرند.
اما نکته مهم، استفاده بعضی از نامزدها، از راهبرد «یار ذخیره» است، این نامزدها به دو روش متفاوت عمل می‌کنند: ۱. در سایه ۲. در صحنه
نامزدهای شاخصی که از مدل «آلترناتیو در سایه» استفاده می‌کنند، با توجه به قدرت و تجربه سیاسی، می‌توانند عملا دو جریان را تشکیل داده و در نهایت تبدیل به «یک جریان» مضاعف کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که این مدل در شوش و کرخه جریان گرفته و در آینده بیشتر درباره آن سخن خواهیم گفت.
اما داوطلب شاخصی نیز وجود دارد که نقشه یار ذخیره در صحنه را برگزیده است، این یار ذخیره، در هر جا و مکان، با نامزد شاخص همراه است و بدون انکه به شبکه‌سازی بپردازد، سعی می‌کند در خدمت لاپوشانی نقاط ضعف نامزد شاخص باشد.
در حال حاضر، این روش می‌تواند، نقاط ضعف داوطلب شاخص را بیشتر نمایان کند، از طرفی، این مسئله بر علیه کاریزما عمل می‌کند و روی مردم اثر مثبتی بر جای نمی‌گذارد.
بازتاب این راهبرد، خلق یا بارورسازی ذهنیت و تصور «ضعف» از نامزد شاخص است، هر چقدر داوطلبی ضعف نشان دهد، به همان قدر از اقبال او در افکار عمومی کاسته می‌شود و در نهایت باعث ایجاد موج منفی، ریزش احتمالی آرا و روی‌گردانی توده‌های مختلف مردم از او خواهد شد.
انتهای پیام/
