صدای جریده: شاید شنیدن با قایق به مدرسه رفتن برای ما که هر باری که از قایق استفاده کرده ایم در تفریحات بوده و موارد ایمنی هم رعایت می شده، بسیار هیجان انگیز باشد اما این اتفاق اگر هر روز و بدون در نظر گرفتن موارد ایمنی باشد، ترس از غرق شدن آن قدر استرس زا خواهد بود که دیگر هیجانی برای استفاده نخواهد ماند.
اما این ترس از غرق شدن از نیمه مرداد، درست بعد از به زیر آب رفتن پل شناور ملاثانی در شهرستان باوی استان خوزستان به علت فرسودگی و نفوذ آب در آن باعث ترک تحصیل ۲۰ درصد از دانش آموزانی شده که هر روز برای رفتن به مدرسه به جای عبور از روی پل سوار بر قایق می شوند و با قایق هم به خانه برمی گردند.
البته این اتفاق فقط برای دانش آموزان نیست و تمام ۳۱ روستای این منطقه که جمعیتی ۱۲ هزار نفری دارد اعم از کودک، نوجوان، جوان، میان سال و پیرمرد و پیرزن برای کارهای روزانه، مراجعه به پزشک و درمانگاه، رفتن به محل کار، خرید نان و مایحتاج روزانه همگی در انتظار قایقی هستند تا آن ها را به آن سوی رودخانه منتقل کند و آن ها را دوباره به خانه برگرداند.
قایقی که درست شبیه پل های روان مرگ آن ها را از این سوی رودخانه به آن سو می برد. فرماندار باوی هم نبود پل ثابت و تاخیر در اجرای آن را نبود ۴۷ میلیارد تومان اعتباری بیان کرد که قرار بوده از ماه گذشته تامین شود اما هنوز تامین نشده است.
کاربران هم با انتشار تصاویر قایق هایی که به پل های روان مرگ تشبیه شده اند به این اتفاق واکنش نشان دادند. کاربری نوشت: «این منطقه سال ها پل شناور داشته و کاری هم برای ساخت پل ثابت صورت نگرفته و به نظرم تا خانواده یکی از مسئولان در اون منطقه نباشه اتفاقی نمی افته!»
کاربر دیگری نوشت: «اگر یه استان ۴۷ میلیارد تومان پول برای ساخت یک پل نمی تونه اختصاص بده به مردم بگید خود مردم هزینه ساختش رو پرداخت می کنن.»
کاربری هم نوشت: « هنوز از شوک خبر ترک تحصیل بسیاری از دختران دبیرستانی کوت عبدا… به علت نبود دبیرستان و لزوم تردد تا اهواز در نیامدیم که خبر ترک تحصیل ۲۰ درصد دانش آموزان شهرستان باوی به علت خطرهای تردد بر سرمان آوار شد!»
کاربر دیگری هم نوشت: «آدم از این همه ناکار آمدی و سوء مدیریت در ثروتمندترین استان از لحاظ ذخایر نفتی تعجب می کنه.»
انتهای پیام/
